Terapia Integracji Sensorycznej

INTEGRACJA SENSORYCZNA (SI)

to proces, podczas którego układ nerwowy człowieka odbiera informacje z receptorów wszystkich zmysłów (dotyk, układ przedsionkowy odbierający ruch, czucie ciała, czyli priopriocepcja, węch, wzrok, słuch, smak), następnie organizuje i interpretuje tak, aby mogły być wykorzystane w celowym działaniu. Innymi słowy jest to reakcja adaptacyjna służąca do wykonania określonej czynności, przyjęcia odpowiedniej pozycji ciała, itp.

 

TERAPIA PROWADZONA JEST POPRZEZ RUCH W FORMIE ZABAWY

Podczas zajęć angażowane są wszystkie zmysły, a w szczególności zmysł równowagi (układ przedsionkowy) i dotyku oraz wzroku i słuchu. Do stymulacji zmysłu równowagi używa się specjalistycznego sprzętu. Są to huśtawki, hamaki, podwieszane koniki, deskorolki, trampoliny, równoważnie itp. Ćwiczenia te mają prowadzić do prawidłowej organizacji pracy układu nerwowego na poziomie analizy i syntezy dostarczanych bodźców zmysłowych.

 

JAKIM DZIECIOM TERAPIA SI (TERAPIA INTEGRACJI SENSORYCZNEJ) MOŻE POMÓC?

Terapia SI przeznaczona jest dla dzieci z trudnościami rozwojowymi w tym: trudnościami szkolnymi, zaburzeniami mowy, nadpobudliwością psychoruchową, lękliwością i spowolnieniem, z nieprawidłowym napięciem mięśniowym, zaburzeniami koordynacji wzrokowo-ruchowej, percepcji słuchowej, trudnościami z utrzymaniem równowagi, planowaniem ruchu, także dzieci z opóźnionym lub wolniejszym rozwojem fizycznym i umysłowym.

Lista objawów stanowiących wskazanie do przeprowadzenia badania Integracji Sensorycznej:

  • ma kłopoty z cięciem nożyczkami, rysowaniem po śladzie, kalkowaniem,
  • ma trudności w przepisywaniu i przerysowywaniu z tablicy,
  • myli stronę prawą i lewą,
  • często upada, potyka się, traci równowagę,
  • ma kłopoty z samodzielnym ubieraniem się,
  • ma problemy w samodzielnym myciu się, korzystaniu z toalety,
  • nie może usiedzieć/ustać w jednym miejscu,
  • uwielbia szybki ruch, lubi kręcić się na obrotowym krześle,
  • ma skoliozę, lub nieprawidłową postawę,
  • wygląda na rozluźnione, wiotkie,
  • ruchy dziecka są niezgrabne – zbyt zamaszyste, kanciaste,
  • dziecko sprawia wrażenie słabego, szybko się męczy,
  • trudno się koncentruje, łatwo rozprasza,
  • jest nadwrażliwe emocjonalnie, często się obraża,
  • nawet drobne urazy wywołują gwałtowną reakcję,
  • z trudem nabywa nowe umiejętności,
  • nie ma dominującej ręki i żadna nie jest dostatecznie sprawna,
  • długo uczy się nowych aktywności fizycznych (pływanie, jazda na rowerze),
  • nie lubi karuzeli, huśtawki – miewa potem mdłości,
  • cierpi na chorobę lokomocyjną,
  • źle toleruje czesanie, mycie głowy,
  • grymasi przy jedzeniu, nie toleruje wielu pokarmów
  • nie lubi być dotykane, jest szczególnie łaskotliwe,
  • poszukuje kontaktu fizycznego, lubi mocne uściski,
  • nie lubi niektórych ubrań, narzeka na metki, rodzaj materiału,
  • nie lubi hałasu,
  • jest nadmiernie wrażliwe na zapachy,
  • często potrzebuje powtórzenia poleceń, dodatkowych wskazówek.

PAMIĘTAJMY – pojedynczy objaw nie stanowi wskazania do diagnozy Integracji Sensorycznej. Wskazaniem do diagnozy jest występowanie co najmniej kilku objawów.

Zajęcia integracji sensorycznej prowadzi:

mgr Anna Bulira – Gach , psycholog , terapeuta SI

Dodatkowe informacje można uzyskać w sekretariacie poradni